โอความรักเจ้าเอย เคยได้กอด
เคยได้หอม เคยได้อิงแอบแนบข้างกาย
เมื่อความรักมันช่างหวาน น้ำตาลยังชิดซ้าย
โลกทั้งใบเป็นสีชมพู
แต่ความรักที่เคยหวาน เนิ่นนานกลายเป็นขม
ศรรักปักใจฉันเต็มประตู
เมื่อความรักกลายเป็นพิษ เธอคิดอะไรไม่รู้
ต้องกลายเป็นชู้ทั้งที่รู้เท่าไม่ถึงการ
ด้วยเหตุฉไหนความรักของข้าจึงได้จบลงในโลกา
กับความรัก ที่ให้เธอไปมันไม่ค่าเลยโสภา
กับความจริง ที่ฉันได้รู้กับสิ่งที่เธอโกหกมา
ทุกสิ่งที่เดินร่วมทางกับกลายเป็นชู้ตลอดมา
และมันก็น่าเสียใจกับความรักของเราที่จบลง
ด้วยความสัมพันธ์ของเธอกับฉันทำได้ ก็แค่ขืนข่ม
ทุกสิ่งที่ภาวนากับความรักของเราให้มั่นคง
สุดท้ายความรักของเธอกับฉันทำได้ ก็แค่จบลง
เมื่อความรักที่เคยหวาน เนินนานกลายเป็นขม
ศรรักปักใจฉันเต็มประตู
เมื่อความรักกลายเป็นพิษ เธอคิดอะไรไม่รู้
ต้องกลายเป็นชู้ทั้งที่รู้เท่าไม่ถึงการ
เมื่อ ดอกรักที่เธอให้ฉันในตอนนั้น
ฉันยังจำกลิ่นมันได้ขึ้นใจ
เมื่อยามรักทุกอย่างก็สวย ช่างสดใส
มองอะไรมันก็กลายเป็นสีชมพู
แต่ไม่คิดว่าความหอมของความรัก
จะจืดจางเมื่อความจริงที่ฉันได้รู้
รักเกือบตาย
ตอนสุดท้ายกลายเป็นชู้ รู้ไม่ทัน
เหมือนดั่งน้ำหอมที่เธอมอบให้ กับด้วยหัวใจที่มันมืดมน
เปรียบดั่งความรักที่มีกลิ่นหอม ที่ฉันได้สูดได้ดอมดม
ต่อให้ดวงจันทร์เทวาหรือเมฆขลามาชื่นชม
ความรักของเธอกับฉันก็ไม่ได้สมหวังดั่งใจของตน
เหมือนรามสูรขว้างขวานผ่ามา ตรงกลางอก
เหมือนดั่งดวงใจน้อยๆของฉัน ที่แตกสลายไปทั้งหมด
ก็เพราะว่าใจที่มอบให้เธอ เธอกับเลือกเขาในตอนจบ
ส่วนฉันเป็นได้แค่หมาไม่มีบทบาทในตอนจบ
เมื่อความรักที่เคยหวาน เนินนานกลายเป็นขม
ศรรักปักใจฉันเต็มประตู
เมื่อความรักกลายเป็นพิษ เธอคิดอะไรไม่รู้
ต้องกลายเป็นชู้ทั้งที่รู้เท่าไม่ถึงการ
เมื่อ ดอกรักที่เธอให้ฉันในตอนนั้น
ฉันยังจำกลิ่นมันได้ขึ้นใจ
เมื่อยามรักทุกอย่างก็สวย ช่างสดใส
มองอะไรมันก็กลายเป็นสีชมพู
แต่ไม่คิดว่าความหอมของความรัก
จะจืดจางเมื่อความจริงที่ฉันได้รู้
รักเกือบตาย
ตอนสุดท้ายกลายเป็นชู้ รู้ไม่ทัน
รักเกือบตาย
ตอนสุดท้ายกลายเป็นชู้ รู้ไม่ทัน